شکایت از رسانه های سقز را تمام کنید !!!

شکایت از رسانه های سقز را تمام کنید !!!

چند سالی است که بسیاری از مدیران سقزی راه شکایت و دادگاه را بر تعامل و جوابیه ارجحتر دانسته و بدون توجه به آثار و تبعات آن ، سوالاتی که جواب آنها و شکایاتی که نتایجش مشخص است را به پای میز محاکمه می کشانند.

هرچند مدیران شکایت از خبرنگاران را حق خود میدانند اما همان مدیران حق آزادی بیان و دموکراسی رسانه را بارها در جلسات و نشستهای خود به رسانه ها داده اند و این دوگانگی رفتار در بین مدیران سقزی به امری عادی تبدیل شده است.

روز پنجشنبه خبری مبنی بر شکایت شهردار سابق سقز از چندین رسانه و حضور تعدادی از خبرنگاران در دادسرای عمومی جهت پاسخگویی به اتهام نشر اکاذیب منتشر شد. این اتهام زمانی به خبرنگاران منتسب گردید که اخباری مبنی بر اضافه دریافتی اعضای شورای شهر، عضو مستعفی و شهردار سابق سقز منتشر شد که با ورود دادستانی سقز به موضوع ۷ عضو شورا و عضو مستعفی با قرار وثیقه چند صد میلیونی مواجهه و این امر نیز برای شهردار سابق محتمل بود که خبرنگاران بر اساس شنیده هایی از منابعی مطلع و همچنین اطلاع از نامه هایی که در بین دستگاههای مرتبط با این موضوع ، رد و بدل می شد نسبت به انتشار خبر اضافه دریافتی وی نیز اقدام نمودند که موجب به این شکایت گردید.

در چند سال اخیر فشار بر خبرنگاران از سوی مسئولین سقزی همچون شورای شهر و تعدادی از ادارات در جهت رسیدن به اهداف خود به امری عادی تبدیل شده است و تنها بدلیل آنکه خبرنگار به وظیفه ذاتی خود عمل نموده و تخلفاتی را افشا می کند با فشار ، تهدید و تبعید ، کسر حقوق و تهدید به اخراج از محل کار خود مواجهه و متاسفانه با سکوت مسئولین بالادستی که نشان از تایید رفتار آنها دارد روبرو می شوند و این رسانه نیز از این الطاف کریمانه افراد به ظاهر مسئول!!!! بی بهره نمانده است اما باید این موضوع را مجددا متذکر شد که خبرنگار واقعی فشار ، تهدید، توهین و شکایت را با جان و دل برای خود میخرد اما هیچگاه از رسالت خود کوتاه نخواهد آمد.

باید یادآور شد که تفاوت رسانه و افراد عادی در بدست آوردن مدارک و مستندات و دستیابی به نامه هایی که برای افرادی دیگر قابل انجام نباشد مشخص می شود و اگر غیر آن باشد رسانه را باید روابط عمومی خواند و این امر از رسالت رسانه بدور است. ضمن آنکه رسالت رسانه نیز باید برپایه پیگیری موضوعات و انتشار اخبار بدور از حُب و بغض باشد.

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگی ما عدم ماست

ده نگی شار(۹۹/۰۷/۱۱)

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اجتماعی

ورزشی

تبلیغ

اجتماعی

جهانی