خانه کمانگر محروم تر از دیروز، چشم انتظار آینده‌ای نامعلوم

خانه کمانگر محروم تر از دیروز، چشم انتظار آینده‌ای نامعلوم

 

شهرستان سقز به لحاظ قدمت تاریخی، آثار باستانی، اماکن مذهبی متبرکه،اثار ملی و… فراوانی را دارد اما متاسفانه مسئولان امر در دولت های گذشته و حال نتوانستند برنامه‌ و طرح‌های مدونی را برای زیرساخت های جذب توریست و گردشگری تشکیل ارائه دهند وگرنه شهرستان سقز امروز به قطب اقتصاد گردشگری و جذب توریسم در شمال غرب ایران تبدیل می شد. هرچند رسانه‌های محلی و خبرنگاران تخلفات‌ و ناکارآمدی رییس میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری را انعکاس داده‌ و بارها آنرا به مسئولان گوشزد نموده‌اند، با این وجود انگار سقز شهر هرت می باشد. شاید اداره میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری شهرستان سقز زیر نظر نهاد ریاست جمهوری و شورای عالی فرهنگی کشور نیست، وگرنه سکاندار دولت تدبیر و امید در شهرستان و وکیل الرعایی مردم شهرستانهای بانه و سقز نسبت به تغییر مدیریت آن اقدام می‌کردند.

شهروندان گرامی باید بدانند؛ خانه کمانگر با اینکه ملک شخصی است اما قدمت ساخت آن بیش از ۱۷۰ سال می باشد بدین خاطر رییس میراث‌فرهنگی آنرا بعنوان اثر ملی ثبت کرده است. بدون اینکه پولی بابت ملک فوق‌الذکر را به ورثه پرداخت کند.بلکه مشکلات و معضلات زیادی را برای ورثه تحت العین که در آن سکونت دارند بوجود آورده است.

شهروندان گرامی باید بدانند؛ رییس میراث‌فرهنگی علاوه بر اینکه بفکر خرید خانه کمانگر با مساحت ۵۰۰ مترمربع که در مرکز شهر قرار دارد نیست، بلکه حتی بفکر امنیت جانی و آرامش روحی و روانی ورثه کمانگر که در آن خانه سکونت دارند نمی باشد.

شهروندان باید بدانند؛ قسمت های زیادی از این بنا تاریخی ترک برداشته است در ضمن دیوار مجاور همسایه دارای نشتی آب به طرف خانه کمانگر بوده که خسارت جبران‌ناپذیری را مطمئناً بهمراه داشته و دارد اعضای این خانواده را کاملاً نگران کرده است و رییس میراث‌فرهنگی تا کنون هیچ اقدامی در این راستا انجام نداده است اگر جناب رییس بفکر چهارستون این اثر ثبت شده ملی نیستند، حداقل آزاده مرد باشید و بیشتر از این با جان افرادی که در آن سکنی گزیده‌اند بازی نکنید و بدان ها اجازه ترمیم و بازسازی را بدهید.

مردم باید بدانند؛ وقتی میراث‌فرهنگی صنایع دستی و گردشگری شهرستان سقز، ۱۱ بصورت سرپرستی اداره شده است دیگر نباید بیشتر از این هم انتظار داشت وقتی جناب سرپرست عاجز از خرید خانه کمانگر می باشد اما بیش از ۲ میلیارد تومان تسهیلات بانکی با وام ۴درصدی را به فامیل،اشنایان و افراد بند ( پول، پارتی، پدر و لابد پررویی ) اختصاص میدهد بدون اینکه تعدادی از آنها کارگاه تولیدی راه‌اندازی نمایند، گویا جناب رییس مدتی است که بفکر برپایی نمایشگاه صنایع دستی اقوام ایرانی در سقز هستند، نه تملک خانه کمانگر بعنوان مرکز موزه در دومین شهر پرجمعیت استان که قدمت ۷ هزار سال مدنیت را یدک می‌کشد.

امیدوارم معاونت استاندار و فرماندار ویژه شهرستان سقز بعنوان نهاد متولی با تغییر مدیر میراث‌فرهنگی به تمامی حرف و حدیث های که در جامعه به گوش می‌رسد که فرماندار محترم حق عزل و نصب وی را ندارد بدلیل اینکه نامبرده زیر لوا و حمایت نماینده مجلس می‌باشد پایان دهد.‌ در غیر اینصورت سقز شهر هرت نیست تا جناب مدیر بجای حفظ، مرمت و نگهداری آثار برجای مانده از گذشتگان نسبت به امر محول شده سازمانی؛ بی تفاوت، ناتوان و ناکارآمد باشد. اما بعد از ۱۱ سال سرپرستی به تازگی حکم مدیریت وی صادر و کماکان بر کرسی ریاست بنشیند. فلذا از دادستان محترم دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان سقز بعنوان مدعی العموم در دفاع از بیت المال تقاضامندم بدین امر ورود پیدا نمایند؛ تا اولاً؛ تکلیف ۲ میلیارد تومان تسهیلات بانکی به چه اشخاصی واگذار گردیده است روشن شود ثانیاً؛ مجوز ساخت و ساز دو واحد مسکونی بر روی تپه آثار‌ باستانی مشرف به روستای چاغرلو که برخلاف قوانین و آیین‌نامه‌های مصوب میراث‌فرهنگی می باشد، چگونه و توسط چه کسی صادر شده است؟

متاسفانه آثار نفیس و کشفیات شهرستان سقز بجای اینکه در خانه کمانگر حفظ و نگهداری شوند سال‌هاست به استان انتقال و در خانه کورد سنندج به معرض دید عموم گذاشته می‌شود اما سقز چون صاحب و مسئول دلسوزی نداشته همچنان در حسرت مکانی برای موزه می باشد.

 

آراس قربانی پور

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *